Zamanın birinde Çanakkale'de belediye otobüslerinden birinin şoförüyle tartışmıştım. O zamanlar daha bu mevzulara kafayı takmamayı öğrenememiş olduğumdan, işe gelir gelmez bu elemanı nereye şikayet edebileceğimi araştırdım. Kolayca bir şikayet telefonu (şimdi böyle bir ihtiyacı olanlar için numara 217 58 90 olmuş) buldum. O sinirle telefonun ucundaki arkadaşa durumu anlattım. Daha önce böyle bir şikayette bulunmamış olanlar için söyleyeyim; şikayette bulunanın kendi kimliğini de bildirmesi gerekiyor. Elbette sahte bir kimlik söylemek mümkün ama şikayetin sonucunu bildireceğiz dediklerinde, serde delikanlılık da olduğundan, kendi kimliğimi ve telefonumu verdim.
Aradan bir saat geçti geçmedi, ofisin telefonu çaldı. Arayan benim şikayet ettiğim otobüsün şoförüydü. "Biraz tartıştıysak ne var bunda birader" dedi. Tabi ben otobüste tartıştığım adamla telefonda da (bu elemana ceza verirlerse benim kapıma dayanır mı filan diye düşünmeden) tartıştım ama bu görüşmenin ardından belediyenin şikayet masasını tekrar arayıp "benim kimliğimi neden verdiniz ulan şikayet ettiğim adama" diye sordum. Telefondaki eleman durumun acayipliğini bile anlayamadı.
Sene 2012 ama memlekette hala hiç bir şey değişmediğini görmek pek acı.
Aynen hocam, otobüs şoförlerin bana karşı çok ön yargıları var. Malum engelli kart kullandığımdan, her kent karta bastığımda kimliği göstermek zorunda kalıyorum, bir gün yolda karşılaştığım bir şoför, bunun sadece Çanakkale'de olduğunu anlatıp durdu, diyor ki bindiğinde içimden geçenleri bil, vergileri de ödüyorum, dava açacağım falan diyordu, ben de çok kızgın olduğunu bildiğimden evet ile geçiştirdim. (Halbuki engelliler ile ilgili hiçbir şey bildiği yok. Üstelik İstanbul, İzmir ve Ankara hariç her yerde aynı) Neyse yine bir gün durakta tek başınayken karşıda o şoförün otobüsü geliyordu, baktı ki benden başka binecek kimse yok, durmadı yola devam etti. Şikayet edesim geldi ama vazgeçtim, uğraşmaya değmez!
YanıtlaSil